Z dniem 12 grudnia 2016 roku Zarządzeniem Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Szczecinie na terenie Nadleśnictwa Resko uznany został torfowiskowy rezerwat przyrody „Bagno Iglickie" o łącznej powierzchni 46,04 ha położony na terenie gminy Resko na północ od miejscowości Iglice. Celem ochrony w nowo utworzonym rezerwacie przyrody jest zachowanie torfowiska pojeziornego z rzadkimi i ginącymi zbiorowiskami oraz gatunkami roślin.

Ze względu na nagromadzenie walorów przyrodniczych oraz zachowanie w stanie mało zmienionym torfowisko zostało zaproponowane do uznania za rezerwat przyrody podczas badań prowadzonych w latach 2006-2007 w ramach powszechnej inwentaryzacji przyrodniczej w Lasach Państwowych.

Z uwagi na rozległość oraz niedostępność obiektu torfowisko zostało zbadane tylko częściowo. Wykryto na nim dwa rzadkie i ginące zbiorowiska w tym przede wszystkim Menyantho trifoliatae-Sphagnetum teretis, które występują na siedliskach nizinnych torfowisk zasadowych o     charakterze młak, turzycowisk i mechowisk (7230). Bardziej otwarte przestrzenie centralnej części torfowiska otoczone są olsem torfowcowym Sphagno sąuarrosi-Alnetum. Półotwartą przestrzeń zbadanej północno-wschodniej części bagna porasta zbiorowisko mechowiskowe z torfowcem obłym Menyantho trifoliatae-Sphagnetum teretis, tworzone przez turzycę prosową, bobrek trójlistkowy, siedmiopalecznik błotny i zachylnik błotny, z udziałem jaskra wielkiego i nerecznicy grzebieniastej. Z rzadka występują na nim niewysokie brzozy omszone i olsze czarne, często zamierające z powodu wysokiego poziomu wody. Bujna roślinność tworzy kępy; podłoże między nimi jest zabagnione, a wysoki poziom wody utrudnia przemieszczanie się. Warstwa mszysta pokrywa do 30% powierzchni; budują ją torfowce: Sphagnum teres, Sphagnum warnstorfii, Sphagnum palustre, Sphagnum fimbriatum, oraz np. Chiloscyphus pallescens, Climacium dendroides, Plagiomnium elatum czy Brachythecium rivulare. Najdobitniej o wybitnych walorach fizjocenotycznych torfowiska świadczy występowanie bardzo rzadkiego, wymierającego na Pomorzu Zachodnim i narażonego na wymarcie w całej Polsce żłobika koralowego. Na terenie rezerwatu stwierdzono do tej pory 74 taksony roślin naczyniowych, w tym 3 gatunki umieszczone na liście gatunków zagrożonych na Pomorzu Zachodnim, w tym 1 na liście gatunków zagrożonych całej Polski. Są to, oprócz żłobika koralowego, nerecznica grzebieniasta i ożanka nierównoząbkowa.

Obiekt pomimo znaczącego przesuszenia siedlisk na brzegach byłego jeziora ma wybitne zdolności regeneracyjne, o czym świadczy obecny wysoki stan wody. Mimo zmeliorowania terenu głębokimi kanałami, torfowisko, przynajmniej w zbadanej części, jest nadal żywym układem, wciąż akumulującym torf, z zachowaną w dobrym stanie roślinnością zielną i mszystą.

Nazwa obiektu "Bagno Iglickie" pochodzi od będącego głównym przedmiotem ochrony zarośniętego jeziora oraz nazwy pobliskiej miejscowości - Iglice.

Przebieg granic rezerwatu został ustalony na spotkaniu przedstawicieli Nadleśnictwa Resko, Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie, Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Szczecinie oraz Pana Arkadiusza Gawrońskiego (współautora dokumentacji projektowej rezerwatu) w dniu 26 czerwca 2012 r.